De Ysbreeker










De Ysbreeker, het cafe restaurant aan de Amsterdamse Amstel. Voor Amsterdammers een begrip voor touristen onbekent. Een plek met ruim 300 jaar geschiedenis, niet omdat het een kasteel, stadhuis of fort is maar als een plek voor warmte en ontspanning. Van 1702 tot 1860 lag er een ijsbreker voor de deur die in de winter vers water haalde in de vecht voor de Amsterdammers.
Een belangrijke taak voor die tijd zonder kraanwater en een dicht gevroren Amstel. Aan deze dappere schuit heeft de Ysbreeker dan ook zijn naam te danken. In deze jaren was de Ysbreeker een herberg en tapperij. Zeebonken, bier en het levenslied. In het begin van de 20e eeuw kwam daar verandering in en werd het de plek voor het artistieke en politieke leven. Het werd het centrum van de Sturm und Drang beweging (een stroming in de Duitse literatuur) en een ontmoetingsplek voor gezichtsbepalende figuren van de SDAP (Sociaal-Democratische Arbeiderspartij). Uit die tijd stamt ook de spelling van De Ysbreeker. Niet lang daarna ontpopte De Ysbreeker zich tot biljartcentrum en spelletjescafe. De Ysbreeker kreeg landelijke bekendheid als een van de belangrijkste biljartcentra van Nederland en introduceerde het zogenaamde Wilhelmina-biljart, een bijzonder zwaar en precies uitgevoerd biljart met een extra ‘vijfde’ poot. Het Wilhelminabiljart in de huidige Ysbreeker is stille getuige van deze tijd. De oorlog's jaren waren heel zwaar voor de Ysbreeker, met een voornamelijk joodse klanten kring. De Ysbreeker sloot haar deuren maar was direct na de oorlog een belangrijke ontmoetingsplek voor overlevenden. Er volgde in de jaren van wederopbouw en leegstand en een getouwtrek over de bestemming van het pand. Maar er kwam redding, Jan Wolff en zijn toenmalige vrouw, balletdanseres Maureen Kramer huurden vanaf 1979 De Ysbreeker.  Met de hulp van vrienden verrees een centrum voor eigentijdse muziek, een koffieshop en een balletstudio. Er werden ook vele radio- en televisieprogramma’s uitgezonden vanuit De Ysbreeker waaronder de beroemde talkshow ‘Hier is Adriaan van Dis’. De zoon van Jan en Maureen, Andreas Wolff is de huidige uitbater van de Ysbreeker en in 2010 verbouwde hij De Ysbreeker waarbij hij de rijke geschiedenis een grote eer aandoet. De Ysbreeker is groter geworden maar is nog steeds koffie- en theehuis, lunchroom, kroeg, loungeplek, spelletjescafe, restaurant  en vooral intiem en warm. Oude elementen zijn bewaard gebleven en zijn een uitganspunt geweest voor de nieuwe Ysbreeker. Oude steunpalen, een vloer met geschiedenis, en het oude Wilhelmina-biljart is ook weer teruggekomen. Een plek met geschiedenis waarbij je denkt dat de tijd heeft stil gestaan. Voor meer verhalen, details en ontdekkingen bij de renovatie is Andreas Wolff beschikbaar voor meer informatie. http://www.deysbreeker.nl/